Eit forsøk på litt oppklaring:

Tusen takk for ALLE tilbakemeldingane på innlegget mitt i går!

Før eg skriv noko meir må eg understreke at eg vert spesielt glad for at de kommenterar det som ligg dykk på hjartet, og med det meinar eg at det er bra at også dei som er ueinige seier i frå når dei er det! :)

Eg ser meg likevel nøydd til å skrive eit litt oppklarande innlegg, då eg tydelegvis har ordlagt meg litt upresist her og der.

Alt i teksta er tufta på mine/våre tankar. Eg har til dømes skrive om kva som eg/vi (eg og min husbond) stiller oss spørsmål om, kva vi synest er fornuftig og ikkje, kva vi vel å gjere i vår familie, osv.

Eg må beklage på det sterkaste om eg har formulert meg som at eg/vi gjer "alt rett", har løysingar på det meste og er betre enn dei fleste. Det kan eg ikkje late stå uoppklara. Vi har som dei fleste andre; "våre mange feil og manglar", eller svakheiter som eg heller vil kalle det:) 

Det eg prøvar å få fram er vel meir i retning av at vi strevar etter å gjere det beste for våre ungar og vår familie; det beste vurdert utifrå vår sin ståstad. Slik er vi nok ikkje så veldig ulike nokon av oss, vi handlar vel alle utifrå det ein trur er det beste. Difor må andre sjølvsagt få gjere akkurat som dei vil, det skal ikkje eg blande meg bort i noko meir enn at eg har tankar om det eg ser og høyrer rundt meg, både sjølverfart, men mest av alt gjennom media, der ein kan få eit visst inntrykk av utviklinga av dagens samfunn . På mange vis så vert eg skremd over media si makt og påverknad, det er så lett å surfe med på same bølga som alle andre, og det eg er redd for i den samanheng er at vi ikkje tek oss tid til å stoppe opp og verkeleg tenke etter om vi verkeleg vil vere med på bølga eller ikkje?

¤

Når det gjeld valet vårt angåande fyrverkeri, så har vi fortsatt tankar om at vi skulle ønske at fleire gjer som oss. MEN det er ikkje dermed sagt at vi ikkje respekterar andre sine val. Eg meinar at det må vere mogleg å vere sterkt ueinig og samstundes ha respekt for at andre ikkje meinar det same:) Respekt for mangfaldet ser eg på som svært viktig, i alle samanhengar! Takk for påminninga, eg ser i ettertid at akkurat det burde vore presisert i innlegget under.

Ein annan kommentar som eg synest var så flott var denne:

For noen år siden var jeg så heldig å overvære verdensmesterskap i fyrverkeri. Jeg fikk se Kinas bidrag - og det var fyrverkeri det! Går ikke an å sammenligne med det som vi har her på nyttårsaften. Her var det ikke snakk om enkle smell og mye pang, her var det rene kunstverk på himmelen. Det var feks motiver som trær o.l. Helt fantastisk!
Etter det har jeg syntes at feks kommunen burde stå for et flott fyrverkeri, og at det burde bli forbud for andre. Men jeg synes ikke at man skulle ta bort gleden ved fyrverkeri, det er mye annet som også er sløsing - men som vi mennesker bruker for å glede oss. Fyrverkeri er noe som gleder fattig og rik.

Dette er eg nok ganske så einig i, tusen takk for kommentaren :)

Eg har ikkje med innlegget under meint verken å vere formanande, betrevitande eller fordømande.

Dette er berre ei utlufting av tankar som eg har gjort meg, og som eg hadde lyst til å dele med fleire. Vi er sjølvsagt alle ulike; med kvar våre verdiar, oppfatningar, meiningar og tankar kring det meste. Dette bør vi sjølvsagt akseptere, sjølv om det er lett å legge seg bort i ting som ein har andre meiningar om, meg sjølv inkludert i aller høgste grad;)

Som alltid når ein les noko som andre har skrive; kan det skrivne ord verte oppfatta på ulike måtar.

Slik er det, og slik vil det alltid vere, spesielt dersom forfattaren av teksta ikkje har vore tydeleg nok.

Eg har kanskje ikkje vore tydeleg nok, og eg beklagar så mykje dersom eg har trampa på nokon!!

Det var ikkje hensikta med innlegget mitt i går :(

Ein annan ting er at litt av hensikta var å få fram engasjement hjå andre, det synest eg er sunt:)

Eg likar å få tankevekkarar sjølv, anten vekkaren strir heilt i mot mine eigne meiningar og verdiar eller at vekkaren gjev meg eit positivt "spark i baken" :)

¤

Som vanleg er bloggen min rett frå hjartet, eller levra, alt ettersom ;)

Bloggen min er for mange kanskje vél personleg. For meg er dette den einaste måten å blogge på. Eg trur ikkje at bloggen min glir rett inn i nokon spesiell sjanger som til dømes: kvardagsblogg, interiørblogg, mammablogg, nettbutikkblogg, lyrikkblogg, reiseblogg osv. Eg bloggar om det som fell meg naturleg, og som tittelen på bloggen min seier; "Frå eit A4-liv", så er det nettopp smått og stort frå dette livet ein finn her:)

Kan hende er det somme som har tenkt over at bloggen min er prega av eit "eg/vi -fokus"? Det er i tilfelle korrekt observert:)

Her inne skriv eg stort sett om ting som er;

Sett igjennom mine auge.

Kjent igjennom mitt hjarte.

Tenkt mellom mine øyre;)

Det er ikkje det same som at mine tankar kring ting er det einaste rette. Slik tru på meg sjølv har eg ikkje utvikla slett enno;)

Heldigvis! Det er vel det siste eg ynskjer for meg og mine...

Eg håpar at eg har ordlagt meg litt meir presist denne gongen. Eller kanskje vart det berre endå verre?

De får i tilfelle vere snille å bere over med meg, eg har ikkje meint å fornærme nokon! :)

Dette er noko av det som vi likar å bruke tid på! :)