Dei var alle veldig flinke å synge og underhalde til stor glede for foreldre, sysken og besteforeldre.
Då Stine var ferdig å synge oppdaga ho småsyskena sine på sidelinja, sjå og nyt:
Som mor og stemor er det utruleg godt å sjå kor glade ungane er i kvarandre. Heil- og halvsysken er det berre vaksne som bryr seg med, ungane skiljer ikkje slik.
Er det rart hjartet mitt svulmar?
8 kommentarer:
Herlig! Skjønner godt at du blir glad når du ser slikt:)
Priceless, Astrid!!!!
Eg vart forresten besøkande nr. 1800 på sida di! Stas med runde tal!
HERLIG!! Sånne "moments" er helt uforklarelige...
Vi er en stor familie-mix vi også, og som du sier: det er rørende å se hvordan ungene bryr seg om hverandre.
Og så må jeg berømme dere som foreldre som får det til å fungere så bra.
Klem fra Marit
Så herlig å se!!!!Har en (halv)søster som kom nesten 18 år etter meg MEN det er ingenting som føles halvt med det!
Ønsker deg en fin start på uken Astrid :o)
Klem
nydeleg bileter......ønskjer deg ei fin veke:)
Kjenner eg får tårer i auga, så rørande er det:)
Mine to søsken er adopterte frå henholdsvis Indonesia og Madagaskar!!
Dette er noko som vi aldri tenkjer over. men det har vore forskjellige episodar opp gjennom åra der folk har gitt uttrykk for at dei tenkjer over det, desverre...
Einaste gangen systra mi har grubla litt på dette er når ho gjekk gravid, då spurte ho om eg kom til å føle at eg var orntli tante til henna ungar...Då spurte eg kva ho følte overfor mine... Hos oss er det då ikkje blodsbanda som gjer oss til ein syskjenflokk,tanter og onklar, men eg kan med handa på hjertet at vi føler same tilhøyrigheita og kjærligheita som andre gjer:)
Legg inn en kommentar