Ein nydeleg haustdag... eller er det sommaren som ikkje vil gi seg enno?

Eg nyt det. Eg har bestemt meg for å nyte det. Eg skal nyte kvar ein einaste finevêrsdag utandørs, så langt det let seg gjere.

For om ikkje lenge er vinteren over oss, med puddersnø og kulde (som eg forøvrig likar ganske godt), men også med slaps, med våte barnehagekle i fleng -kvar dag, med snømåking og kalde bilar, med ei sol som har gøymt seg bak fjella -og som brukar laaaang tid til å klive seg opp dit eg likar henne best.

Eg merkar at eg for kvart år vert meir og meir melankolsk når det gjeld denne overgangen frå sommar til haust. Ikkje fordi eg ikkje likar hausten, for hausten er vel kanskje den nydelegaste årstida vi har? (Ja, eg veit at eg seier akkurat det same om våren når den kjem... -og sommaren...) Men det er liksom som at ein avsluttar ei god bok, og berre ventar på at oppfølgjaren skal kome, som i denne samanheng ikkje kjem før til neste år.

I år har vi vêrmessig sett hatt ein kjempefin sommar her på sunnmøre, med fleire fine varmeperiodar. Siste veka har vi også hatt det fint, så fint at eg i går leita fram bikinien igjen!

Eg vert ikkje heilt einig med meg sjølv om det er fine haustdagar vi har, eller om det er sommaren som ikkje heilt vil sleppe taket enno. Uansett; eg har bestemt meg for å nyte det!

Ungane vil heller ikkje sleppe taket på sommaren. Då far i huset ropte oss inn til middag i dag, lurte Elisa på om vi ikkje kunne ete den ute? Før vi fekk tenkt oss om var ho allereie på veg inn i garasja der eg hadde stabla vekk plaststolane, og kvifor ikkje? Vi tok med oss fata i handa og inntok middagen i all enkelheit i hagen. Godt var det, og til dessert; nydelege opal-plommer frå eigen hage.


Etter middag var det tid for endå meir uteleik. Reiestativet som dei fekk i sommar har vore mykje brukt, ikkje berre til reiing, eg har observert mykje artig rolleleik med mange gode gullkorn frå gullungane mine derifrå:)

Ekstra kjekt er det å reie seg når heile familien ser på, skubbar fart og knipsar bilete;)
Til og med Linnea storkosa seg, for kvart frydefullt hyl frå ein av dei andre ungane, sette ho i ei latterkule, som igjen utløyste endå meir latter frå storesyskena :D

Matias er flink storebror når han vil:) Her hjelper han Eirik med å skubbe fart. Det er vel blant anna slike ting ein har storebrødre til? Gode gutar er dei i alle fall begge to! :)