Litt om det å gjere sine eigne val...

Først vil eg takke for alle dei fine kommentarane som de la inn på det forrige innlegget mitt, eg set veldig pris på kvar einaste ein!!!

Til alle dykk som trufast kikar innom for å sjå etter oppdateringar;

KJEKT AT DE IKKJE HAR GLØYMT MEG! :)

Julahøgtida har vore ei hektisk, men fin høgtid. Det har vore lite tid til blogging. Lysta til å blogge har absolutt vore tilstades og bloggestoff har det heller ikkje vore mangel på, det har berre ikkje vorte prioritert.  Familien har vore i fokus -og det er for oss det beste med heile jula. Vi har ei tru på at sterke familieband gjev ei uvurderleg styrke og tryggheit for resten av livet.

Eg har eit inntrykk av at kvardagane hjå mange no til dags er sterkt prega av stress og mas, og at tid i lag med kjernefamilien ofte vert bytta ut med tid til "alt mogleg anna". Somme kan verke som om dei har ei oppfatning av at det alle andre eller alle andre sine ungar er med på, ja det må dei og vere med på... For ein vil sjølvsagt ikkje vere noko dårlegare enn andre! Då stiller eg meg spørsmål om kva som er bra og kva som er dårleg... Er det beste for ungane at dei sjølve skal få avgjere alt kva dei skal få vere med på og ikkje? Og vert ungane gladare og meir lukkelege av å få gjere som alle andre, få det som alle andre har, sjå ditt og datt på tv fordi alle andre gjer det?

Eg har ikkje tru på at det er slik... Tvert om så trur eg at ungane vert lukkelegare, tryggare og meir reflekterte dersom dei har vaksenpersonar rundt seg som set klare grenser og som set av tid til å grunngje kvifor vi har diverse grenser å forhalde oss til. Ja, TID spelar nok ein gong ein sentral faktor. "Alle" skuldar sjølvsagt på den dårlege tida, eller mangel på tid... (Du kan lese meir om kva eg meinar om det her.) Tid har vi alle, det gjeld berre å prioritere bruken av den!

¤

Denne jula har tankane mine krinsa mykje rundt familie, prioritering av tid med familie, barneoppseding og ikkje minst tenkjer eg på kva kraft og ansvar som ligg bak det å vere forelder. Kva signal sender vi til ungane i ei førjulstid som er prega av kjas og mas? Overforbruk og overflod pregar generasjonen vår, anten vi likar det eller ei. Julaftan handlar i dag mykje om det materialistiske; gåvene under treet, og når nyttårsaftan nærmar seg er det jammen meg akkurat det same; berre at då er det det sværaste fyrverkeriet som står i sentrum...

Eg veit at det er mange som tenkjer over dette, men eg skulle ønske at det var endå fleire! MÅ vi til dømes kjøpe alle desse rakettane til nyttårsaftan?! Gjer vi det for å glede ungane? For å få seg ei ekstra stjerne i margen, for tenk om vi har finare fyrverkeri enn naboen i år?! ;)

Jauda, eg hugsar godt dei mange flotte nyttårsfeiringane i min barndom, eg sto der med stjerner i augene -i dobbel tyding:) Men som vaksen ser eg galskapen i  fyrverkerihysteriet; det er ikkje få som har fått varige mén av dette brennande vaksenleiketyet. Sjølv om akkurat den biten er underordna i mi anti-fyrverkerikampanje...

Ein annan ting er alle dei tusenar av dyr rundtomkring i bygd og by som vert skremde ut av sitt gode skinn. "Issa; berre å gje dei ein tablett så søv dei så godt og merkar ingenting", HØYRT PÅ VÅS?!

Det aller verste er å tenke på at dersom alle hadde brukt sine "øyremerka" fyrverkeripengar på t.d. fadderbarn, ja då kunne vi nok ha endra mang ei menneskeskjebne!!

Eg synest det er synd at det ikkje er endå fleire som gjer som oss? Er ikkje DET ei god nyttårsoppleving å gje ungane sine då? Fortelje dei at i staden for fyrverkeri, så reddar vi eit born frå svolt og naud, sikrar bornet medisinar og skulegong mellom anna. Betre kan det vel ikkje verte? Tenk å setje av ei kosestund i romjula, saman med alle familiemedlemane (-og for all del: ikkje gløym å slå av fjernsynet;)) snakk i lag om opplevingane som har prega julehøgtida, kva tankar har ungane om jula og alt som høyrer med. Er ikkje dette ei fin ramme for å reflektere litt saman med våre unge håpefulle? Kva verdiar, tankar og handlingsmønster ynskjer vi at ungane våre skal utvikle?

For fire år sidan tok vi ei avgjersle på akkurat dette. Ungane tok det som ei sjølvfylgje at vi skulle skyte opp rakettar og anna fyrverkeri på nyttårsaftan. "Det var då vanleg?" "ALLE ANDRE gjer det, så då skulle no vel også vi gjere det?"

"Nei", fekk dei til svar. Vi prøvde å forklare dei at vi ville gi fyrverkeripengane til eit fattig born i staden. Dette var vanskeleg å forstå, kva skulle no dei fattige borna med rakettar, dei som ikkje eingong har nok pengar til å kjøpe seg mat! Ikkje så lett å forstå for ein femåring og ein sjuåring kanskje? :) Spesielt ikkje når dei såg at andre familiar stod i kø utanfor fyrverkeri-utsala... "Kvifor gjer ikkje dei andre det same?" undra dei seg over etterkvart?

Vi har prøvd å forklare dei kvifor vi gjer som vi gjer, og vi er visse på at alle dei flotte ungane våre skjønar akkurat kva vi meinar etterkvart som dei vert eldre. Og vi trur nok at dei etterkvart kjem til å prise seg glade for at dei har vore med på å hjelpe andre born ved å gje vekk fyrverkeripengane sine, i staden for å skyte dei rett til himmels for ei kortvarig glede. Ei runde ute med kvar sine stjerneskot har vore populært, og vi kan ikkje sjå at vi har frårøva ungane våre ei opplevingsrik nyttårsaftan fordi om vi ikkje har hatt rakettar. Vi synest tvert om at vi har gjeve ungane våre ein viktig pakke i sekken.

Tanken bak frå vår side er ikkje at vi skal "redde verda", sånn sett er det mykje anna vi kan gjere annleis gjennom resten av året, men dersom vi har fått ungane våre til å reflektere litt over at dei faktisk kan vere med på å spele ein forskjel, ja då vert vi litt stolte:)

Julehøgtida er vel den tida på året då kontrastane er størst her i verda, og då er det godt å kunne gå inn i det nye året å vite at vi har gjort noko godt for andre! 

Kanskje skal vi utvide denne tradisjonen til å gjelde på farsdag og morsdag også? Kjøpepakkar på desse dagane er personleg sett ein uting, kanskje skal vi ynskje oss nye fadderborn i staden for nye lestar til far og roser til mor? :)

Så, til slutt vil eg nytte høvet til å ynskje dykk alle eit godt nytt år!!